| GLEN HANSARD – ALL THAT WAS EAST IS WEST OF ME NOW |
|
||||
|
||||
.jpg) |
 (2).jpg)
.png)
De 54-jarige Ierse folktroubadour Glen Hansard uit Dublin kennen de meeste muziekliefhebbbers nog van zijn glorietijd als frontman van de indiefolk- en rockformatie ‘The Frames’ die hijzelf in 1990 had opgericht en waarmee hij meerdere hitsingles had (herinnert u zich “Falling Slowly” nog) en op een behoorlijk indrukwekkende platenverkoop kon rekenen. Die band is ook nu nog steeds actief maar toen het succes wat afnam begon Glen Hansard aan een tweede parallel lopende muzikale loopbaan met ‘The Swell Season’, een folkrockformatie waarin hij van 2006 tot 2009 een duo vormde met de Tsjechische zangeres en multi-instrumentaliste Markéta Irglová, zijn toenmalige geliefde.
Nadat aan die ‘love story’ een einde was gekomen ging Glen Hansard resoluut voor een solocarrière waarin hij tot op heden in totaal vijf albums voor het ‘Anti-‘ platenlabel heeft opgenomen en uitgebracht. Het begon in 2012 met de plaat “Rhythm And Repose”, gevolgd door het voor een ‘Grammy Award for Best Folk Album’ genomineerde “Didn’t He Ramble” uit 2015, “Between Two Shores” uit 2018, “This Wild Willing” uit 2019 en zijn vier jaar later op de markt verscheen laatste realisatie “All That Was East Is West Of Me Now” die we hierna wat nader onder loep zullen nemen.
De laatste jaren woont Glen Hansard in de Finse hoofdstad Helsinki waar hij in 2022 trouwde met de Finse dichteres Maire Saaritsa die hem een eerste kind heeft geschonken, een jongen die Christy heet. In zijn muziek varieert hij tussen de genres indie folk en indie rock die hij meestal brengt op sober georkestreerde melodieën waardoor de luisteraar meteen gefocust is op de songteksten. Voor het nieuwste album “All That Was East Is West Of Me Now” deed hij dat in acht liedjes waarvan we er twee voor de video’s bij deze recensie hebben weerhouden: de knap geïnstrumenteerde openingstrack “The Feast Of St. John” (video) waarop Warren Ellis van ‘Nick Cave & The Bad Seeds’ op viool meespeelt en de heel mooie door strijkers gekenmerkte ballad “There’s No Mountain” (video).
Voor de opname van de nummers op deze plaat kon Glen Hansard een beroep doen op meerdere van zijn vroegere collega’s bij ‘The Frames’ zoals Joe Doyle op basgitaar, Graham Hopkins op percussie, Ruth O’Mahony Brady op toetsen, Rob Bochnik op gitaar en Earl Harvin op drums . Ook voor de bijdrage van de strijkinstrumenten violen, altviool en cello mocht hij rekenen op muzikanten waar hij al jaren mee samenwerkte voor de albums van ‘The Frames’ en voor zijn soloplaten.
Glen Hansard heeft een zeer herkenbaar stemgeluid, zelfs als hij zich waagt aan wat stevigere rocksongs zoals hier bij de nummers “Down On Our Knees” en “Bearing Witness”. Onze voorkeur gaat echter uit naar zijn zachte verhalende ballads zoals “There’s No Mountain”, het op werk van Leonard Cohen lijkende “Sure As The Rain”, de pianoballad “Ghost” en de melancholische albumafsluiter “Short Life”, onze favoriete song uit het album. Daarnaast kunnen wij ook nog wel het theatraal gebrachte epos “Between Us There Is Music” appreciëren. Zoals bij al zijn vorige platen vormen de kwaliteit van zijn songs en zijn poëtische songteksten de belangrijkste reden voor Glen Hansard om nieuwe platen uit te brengen en dat is nu niet anders voor dit album “All That Was East Is West Of Me Now”.
(valsam)